ودعتها بكل ما يحمله هذا العالم من حزن

ودعتها ولم اودعها

بل ودعة روحى

ورحله بجسدى

ودعتها بصمت

وفى داخلى ضجيج الحب

لم ابوح به

ودعتها بكل ما ظٹط­ظ…ظ„ظ‡ هذا ط§ظ„ط¹ط§ظ„ظ… من حزن

ورحله وانا انظر الى عيون

لم ارى مثلها

ولن ارى مثلها

عيون لاترحم من نظرها

وانظر الى وجه شعشع نوره

وجها اكبر واذكر الله كل ما نظرته

ودعتها مع شروق الشمس

فاظلم على نهار كان مشرق

رحله بكل هدوئ

خطوه خطوه

وفى كل خطوه تنسحب روحى نحوها

فكان الموت حل بى

رحله وانا اسال كل شى حولى

هل سوف نلتقى فى يوم من الايام

ام انه فراق لا لقاء بعده

ودعتها وتركت

لزمن كل شى

ان شاء ان يجمعنا فليفعل

وان شاء ان يفرقنا فليفعل

ولكن لو شاء ان ينسينى حبها

فانى اعتذر

فحبها انشر فى جسدى من اساسى الى راسى

حبها اصبح حواسى وجوارحى

ودعتها بدموع تروى صحارى

وحزنا يشيب رضيعا

وعذابا يصهر صلب الحديد

فلا تستغربوا انه الحب

لا يعرفه الى من تربى فى حضنه

ورغم كل ما احمله من حب لها

الى انى فى النهايه ظˆط¯ط¹طھظ‡ط§

>>>>>>